ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ Σ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ

Ποιός είδε κράτος λιγοστό

Σ΄όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να ξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

Να΄χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα;;

και δόξης τόσα μνήματα;;

Ν ΄χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

και ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;;;;

 

Γ.Σουρής 1853 – 1919

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ / ΤΑ ΜΠΕΤΑ ΑΓΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ

Ουδείς εκών κακός.
Σωκράτης

Μόνο με την γνώση του πραγματικά καλού και του πραγματικά κακού {άποψη που συνδέεται με την ιδέα της ύπαρξης μίας αντικειμενικής αλήθειας }…..μπορεί να αποφεύγει κανείς το κακό, αναγνωρίζοντας τη γνώση αυτή ως αρετή.

Kick the voluminous concrete & «present «marbling» stuctures»    out of the Forest Land !

Οι προυπάρχουσες αεροφωτογραφίες ΓΥΣ-ΥΠΕΧΩΔΕ απο το 1965 όλως περιέργως ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ τον ισχυρισμό του Δντη Δασών, ότι οι ανωτέρω κατασκευές – συντριβάνι, ανήκουν σε υφιστάμενο αρχικό σχεδιασμό του Π.Α.  1803 έγγραφο της 14/10/11         
Και τούτο διότι το αρχικά προυπάρχον, εκ μπετόν και πέτρας, «συντριβάνι» ήταν   απο ανέκαθεν διαμέτρου ¨4¨ μέτρων, γύρωθεν αυτού υπήρχε φυσικός χλοοτάπητας με τριανταφυλλιές και με δυνατότητα & προοπτική  φύτευσης δένδρων.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΊ ΠΌΡΟΙ ΠΡΑΣΊΝΟΥ & Η ΤΡΑΓΩΔΊΑ των ΚΟΙΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ – THE TRAGEDY OF THE COMMONS

Η Συμμετοχική συνεισφορά κοινού-κατοίκων-πολιτών σε επιλύσεις διαφορών νομικής φύσεως για θέματα περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις απόψεις επιστημόνων.


Στόχοι που αφορούν την συμμετοχή κατοίκων-πολιτών σε σχετικά προγράμματα.


Στόχοι Κρατικών φορέων και Υπηρεσιών ενάντια στους στόχους των κατοίκων -πολιτών και εν γένει του κοινού.


Πολίτες – κάτοικοι και συχνά στον αντίποδα φορείς του Δημοσίου ΔΕΝ ενστερνίζονται την αυτή άποψη ήτοι την διαδικασία συμμετοχής σε προγράμματα με τους αυτούς στόχους.   
Και τούτο διότι οι στόχοι των κρατικών ή περιφερειακών  φορέων του δημοσίου,   τεχνικών υπηρεσιών, ΔΕΝ ταυτίζονται με τους επιθυμητούς στόχους των κατοίκων πολιτών ή του κοινού ευρέως.  
Συχνά το κοινό ή οι πολίτες κάτοικοι αντιλαμβάνονται και ευελπιστούν την συμμετοχή τους σε ένα δημόσιο επενδυτικό πρόγραμμα, με το δικαίωμα να εισακουστούν οι απόψεις, εκτιμήσεις τους από την Υπηρεσία και τον κρατικό φορέα του δημοσίου.


Η επιρροή κατοίκων-πολιτών και εν γένει του κοινού σε ένα επενδυτικό πρόγραμμα διαχείρισης αποφάσεων που σχετίζεται με δημόσιο έργο, θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο ο αντίστοιχος κρατικός φορέας του δημοσίου έχει εκφράσει πραγματικά το ενδιαφέρον και επιθυμεί να εισακουστούν διαχρονικά οι γνώμες, απόψεις των κατοίκων πολιτών ή του κοινού, η αντιθέτως παρουσιάζεται ΔΗΘΕΝ από απλό πολιτικό ενδιαφέρον συμμετοχής εις τα Κοινά.

Ένας δημόσιος φορέας ή κρατική υπηρεσία στην οποία έχει ανατεθεί η διεκπεραίωση-διαχείριση ενός έργου, βρίσκει πρόσφορο έδαφος και οφέλη από μία υποτυπώδη συμμετοχή κατοίκων-πολιτών, ούτως ώστε να οικοδομήσει και να εδραιώσει ένα πεδίο συμβιβασμού, αφενός και αφετέρου να εξομαλύνει, καταπραΰνει τυχόν αντικρουόμενα συμφέροντα που ανακύπτουν απο ελλείψεις της.     Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο δημόσιος φορέας ή κρατική υπηρεσία, η Δνση επιτυγχάνει εντέχνως να αποφεύγει να  χρονοτριβεί, παρακάμπτοντας ενδεχόμενες   προστριβές και δαπανηρές αντιδικίες που προκύπτουν από τους αντιτασσόμενους, «αντικαθεστωτικούς», «αντιφρονούντες» στα δρομολογούμενα έργα της.   

Parenteau,R.1988.»Public Participation in Environmental Decision – Making». Ottawa, Canada: Minister of Supply and Services.        


Σύμφωνα με την «Arnstein»: στην πρώτη κατηγορία  της «μη συμμετοχής»  και του τρόπου αντιμετώπισης των ομάδων – κατοίκων – πολιτών,  η Υπηρεσία,  Δνση του  Δημοσίου ή ο αντίστοιχος κρατικός φορέας προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια, δελεάσει ή να χειραγωγήσει υπέρ του,  επιβάλλοντας την ανυπόστατη ή μη βούληση στο κοινό ή στους κατοίκους, γεγονός που υποδηλώνει την επιθυμητή  ΜΗ  συμμετοχή  και «nonparticipation».  Τακτικές αυτής της μορφής,   ως υποκατάστατο σε μία επιθυμητή υγιούς μορφής συμμετοχή. αφού ο πραγματικός στόχος και επιδίωξης των «φορέων του δημοσίου» δεν είναι η υποβοήθηση του κοινού, πολιτών,κατοίκων & θαμώνων να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα συνεργασίας εποικοδομητικό, αλλά να δοθεί η δυνατότητα σε αυτούς που βρίσκονται από θέση ισχύος,  πολιτικούς παράγοντες να «επανορθώσουν» και να «θεραπεύσουν» τις σκέψεις και απόψεις αυτών που συμμετέχουν.     


Arnstein.S.R.1969. A Ladder of Citizen Participation. American Institute of Planning Journal 35 (4) p.216-24.     

http://kales-eidhseis.blogspot.com/2012/01/blog-post_6540.html