ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ – Αλσους – Habitat
Αρκετοί Βιολόγοι θεωρούν ότι ο κατακερματισμός – η διχοτόμηση – κατάτμηση ενός οικοσυστήματος είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο κατακερματισμός επιτυγχάνεται ατυχώς όταν το οικοσύστημα διαχωρίζεται σε επιφάνειες και μικρές ζώνες ξέφωτων «soil sealing» σφραγίσεων εδάφους.
Για παράδειγμα όταν ένα Αναπτυξιακό «εργοληπτικό Δημόσιο έργο ή Ανάπλαση» στη συγκεκριμένη περίπτωση, μέσω των οικοδομικών επεμβάσεων ή εκχερσώσεων κατάτμησης κατακερματίζει σε πολλαπλές ζώνες ή ξέφωτα την έκταση τότε αυτές οι ζώνες θα αδυνατούν στό μέλλον να υποστηρίξουν τα βιολογικά είδη χλωρίδας – πανίδας τα οποία πρίν την ΑΦΙΞΗ των Οικοδομικών ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ και του Εργοληπτικού έργου ………..θα μπορούσαν να επιβιώσουν.
Σύμφωνα με τον Soule «1991» υπήρξαν στό παρελθόν προτάσεις και προσπάθειες διάνοιξης – διαμόρφωσης ειδικών οικολογικών – Ηπιων διαδρόμων – «περασμάτων» γεγονός που αργότερα σε περιπτώσεις εφαρμογής Αναπτυξιακών Δημοσίων εργοληπτικών έργων απεδείχθεισαν ανεπιτυχείς.
Η Μελέτη – ο σχεδιασμός και συνεπώς ή διαμόρφωση – υλοποίηση ξέφωτων τμημάτων με τα οποία συνεπάγεται η μείωση του μεγέθους του Οικοσυστήματος ως Αλσους – Πάρκου «Ελεύθερου χώρου» πρασίνου, ουδόλως είναι οι μοναδικές αρνητικές συνέπειες του κατακερματισμού.
Άλλες δυσμενείς – αντίξοες και εμφανείς επιπτώσεις είναι επίσης συνδεδεμένες και με το φαινόμενο της αύξησης – μεγιστοποίησης του συνόλου των πλευρών – ακμών – παρειφών των νεοδιανοιχθέντων οδών -μονοπατιών.
{Βιολογικές επιπτώσεις από τον κατακερματισμό των Οικοσυστημάτων βιβλ.Saunders – Hobbs – Margules}.
Οπως περιγράφουμε και στο σχεδιάγραμμα, ο κατακερματισμός – κατάτμηση μιάς Δασικής έκτασης οικοσυστήματος αυξάνει τις παρειφές – πλευρές των διαμορφωθέντων περασμάτων οδών.
Συνεπώς αντίξοα δυσμενή φαινόμενα βιολογικής μορφής, ως αποτυπώνονται και με επιπτώσεις στην χλωρίδα – πανίδα ανανφίβολα και αναπόφευκτα θα εμφανίζονται σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμη και σε περιπτώσεις κατάτμησης και σφραγίσεων εδάφους σε δασικούς πνεύμονες πρασίνου.
Και τούτο διότι κατά τον Crow «1991» σελ.62. ενα μεγάλο μέρος της πανίδας θα βρίσκεται μόνιμα εκτεθειμένο και επιρρεπές σε ακραία φαινόμενα θερμοκρασιακών διακυμάνσεων και υψηλών ταχυτήτων ανέμων και ρευμάτων.
βιβλ.
T.R.Crow 1991. «Landscape Ecology: The Big Picture Approach to Resource Management» In Challenges in the Conservation of Biological Resources: A Practitioner’s Guide.
D.A.R.J Hobbs – Saunders and C.R.Margules. 1991. Biological Consequences of Ecosystem Fragmentation: A Review. Conservation Biology 5(1) Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών.
Ενας αντιπροσωπευτικός οδηγός της Ευρωπαικής Ενωσης σχετικά με την Σφράγιση εδάφους γης στά κράτη μέλη της και που στην περίπτωση του Πεδίου του Αρεως η Ελλάδα δέν εσεβάστη.
F i n a l R e p o r t
European Commission, DG Environment
O v e r v i ew o f b e s t p r a c t i c e s f o r l i m i t i n g s o i l s e a l i n g o r m i t i g a t i n g i t s e f f e c t s i n E U – 2 7
Report on Best Practices for limiting Soil Sealing and mitigating its effects.
link
http://ec.europa.eu/environment/soil/pdf/sealing/Soil%20sealing%20-%20Final%20Report.pdf
watch page 153: «Technical Measures to Mitigate Soil sealing»
In the European Union (EU) about 1,000 km² were annually subject to land take for housing,
industry, roads or recreational purposes between 1990 and 2006. This is exceeding the size
of Berlin. About half of this surface is actually sealed by buildings, roads and parking lots.
Soil sealing means covering of the soil by a completely or partly impermeable artificial material
(asphalt, concrete, etc), causing an irreversible loss of soil and its biological functions and
loss of biodiversity, either directly or indirectly, due to fragmentation of the landscape
………………………………………………….
Ο Κυκλοβόρος…….κάτω απο του Γκύζη ………….και το Πεδίον του Αρεως ?;;;;;;;;;;
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=21.04.2008,id=58581008
Ελπίζω δε πως όλοι σας, καλοί μου συμπολίται,
εις την ανάγνωσιν αυτών θα ενασχοληθήτε,
και θα τα σχολιάσετε με γνώσιν και με κρίσιν,
καθ΄ όσον είναι σύμφωνα προς του Ρωμηού την φύσιν.
Γεώργιος Σουρής
Το μικρόκλιμα στους ανοιχτούς χώρους μπορεί να βελτιωθεί με την κατάλληλη χρήση βλάστησης για σκίαση και ψύξη.
Σε Μεσογειακές ή σε συνθήκες που προσομοιάζουν με τις αντίστοιχες της ερήμου, ειδικά σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους (όπως πλατείες πάρκα ), η δυσφορία που προκαλείται απο την έκθεση στον ήλιο μπορεί σε σύντομο διάστημα να γίνει ανυπόφορη. Τότε η βλάστηση μπορεί να αποτελέσει μερική λύση και μπορεί να προτιμηθεί επειδή:
Η βλάστηση έχει μικρότερη θερμοχωρητικότητα και αγωγιμότητα από ό,τι τα δομικά – οικοδομικά υλικά.
Η βλάστηση απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία και περιορίζει την ανάκλαση.
Η εξάτμιση και η αναπνοή αυξάνει τη σχετική υγρασία και άρα ελαττώνει τη θερμοκρασία.
Η βλάστηση βοηθά στη σταθεροποίηση της θερμοκρασίας, ελαττώνοντας τις ακραίες θερμοκρασίες { τα τεχνητά δομικά υλικά συνήθως δρούν αντίστροφα }.
Η βλάστηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προφύλαξη για τον περιορισμό – ελάττωση της ταχύτητας του ανέμου κοντά στο έδαφος και συνεπώς να περιορίζει την κίνηση και την επικάθηση της σκόνης. { Ο άνεμος ελαττώνεται αλλά δεν κόβεται τελείως και έτσι επιτρέπεται η ψύξη των χώρων με των «αιωρούμενο» αέρα }.
Η βλάστηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσω σκίασης, για την ελάττωση του θορύβου και αναμφίβολα για την προστασία απο ελαφριά βροχόπτωση.
Το καλοκαίρι, τα φύλλα προστατεύουν απο τον ήλιο. Το χειμώνα όταν η ηλιακή ακτινοβολία ειναι ωφέλιμη για οποιαδήποτε αξιοποίηση και συμβάλλει στη θέρμανση, τα φύλλα των φυλλοβόλων πέφτουν.
Πόλ
pol's space "Terribilis est locus iste" 